Mijn gedichten zijn veelal geschreven uit wat ik hoor en zie in dit leven...
Zand in mijn hand....
Ontwakende lente... gevoel van de toekomst...
Als kus op de wolken... in avond gezet...
Geboren uit liefde... verpakt in de ochtend...
In kracht overspoeld... met vlagen van schoonheid...
Verlegen in onschuld... de lippen gestreeld...
De taal... soms vreemd...en deur zo toe...
Laat stil het verlangen... het lichaam zo warm...
Zand in mijn hand... ja... soms glipt het weg...
In bries van....
Gezang op de lippen... de warmte in ogen...
Zuurstof vermengt.... door lucht van het voorjaar...
Penselen... de verf... in schoonheid van vreugd...
Ontmoet de muziek... in liefde van morgen...
Adem de kracht... uit liefde geboren...
De dromen zo zoet... en warmte... elkaar...
Gedachten... een muze... dwalen in `t rond...
Streel haar haren ...en ruik haar geur...
Als dauw en de zon...in bries van zachtheid...
Één roos verder....
Zoete geur... parfum... het nevelt...
Een roos zo teer.... vriendschap gegeven...
Stukje vertrouwen... zo stil... zo oprecht...
Traan hangt aan wimper...verlegen... onschuldig...
In schoonheid van liefde... op lippen gevleid...
Van warmte ... verlangen...een kus ontstaan ...
Zinnen geproeft...liefde gekregen...
Één roos verder...
De wijn was heel zoet...
De rozen versteend....
Het raam... ja toe... het venster gesloten...
De zon.... ze schuilt.... achter wereld... verdriet...
Glinstering... regen... als tranen in schitter...
Beloftes... vertrouwen.... teleurstelling.... pijn....
Verloren.... verwarring... kastelen...zo lucht...
Een stortvloed... op rotsen...het nevelt omlaag...
De rozen versteend... in woorden van stilte....
Rots in de branding....
De lach ja.... ze is er.... van buiten gezien...
Vertrouwen verdampt... in kringen van wolken...
Woorden talentvol... gesproken in niets...
Gevoelens verloren... in ogen van toen...
Het schreeuwen gestild... in pijn van ervaring...
Alles zo breekbaar ... gevallen in toen...
Wat puur was.... zo troebel...en leren... geleerd...
Wachten.. belangrijk... verweren.... negeren...
De dagen in waas... in tranen als rozen...
Een rots in de branding...
De afgrond... zo diep....
De hemel anders....
De hemel anders ... doorboort met scheuren...
Het touw vol knopen... de strengen ,,, het kronkelt...
Onverdiend ... zo bitter... ontstegen...
Gevangen in licht... het vallen... diep...
Mijn vingers ze glijden.... in schrijven van niets...
En handen... ze vouwen... vertrouwen in het....
De lach gekapt.... als tak aan boom...
Mijn adem in stilte.... als wijn in het vat....
Het slot gesloten...
De hemel anders ...
Het boek is gelezen....
Schijn vervaagd... licht gedoofd...
Donker... nog zwarter...het vuil weggezet...
Rafels.. gedachten... het leven gepeld...
Zwoel was de wind... de dauw en de aarde...
Het woord verdwijnt ... inkt verdroogd...
Alles in bruikleen... Scherven... geveegd...
Verleden... vandaag...
Het boek is gelezen...
In Schaduw....
In schaduw... ja verder... het leven in leugen...
Mooie rozen ... verpakt met woorden...
Maar kaft met stof... en vleugel stil...
De adem vervlogen... in vogelvlucht heen...
En doornen... ze prikken... in smaak...van de lippen...
Afstandelijk hart...de nevel omhult...
Het naakt van de stroming...
En dan ... is het stil...
Voor Herman....
Met tranen....
Met tranen in mijn ogen...
Luister ik nu naar zijn stem...
Van herman... zo gevoelig...Bij Loe Fm in Elburg...
Emotie... ja geklonken...zo vaak... zo mooi... voor ons...
Hij las dan mijn gedichten...Maar ook van jou... en ander...
Een uurtje vol ontspanning...Ja Herman... dat gaf jij...
We zullen jou gaan missen....Maar toch ben ik heel blij...
Dat ik nog vaak mag horen...Jou stem... in mijn gedichten....
Gelezen met gevoel...
Bedankt ik jou nu Herman...
En wens je veel succes !!!
Ik wens je het allerbeste toe en nogmaals :
Heel erg bedankt voor alle mooie uurtjes !
Lieve groeten:
Willeke.
Melodie van de liefde....
Duiken in diepte... in diepte van leven...
Het dreigt ...het ebt weg.....zwarte gedachten...
Afstandelijk hart...dolen in ruimte...
De vingers beroerd..... de palm niet zichtbaar...
Het naakte van duister...in maanlicht verpakt...
Glijdend in stroming...het kabbelen gekust...
Melodie van de liefde....
Kastelen... ja dromen....
Vraag niet... loop door....
In bergen... ja wandel...Vraag niet... loop door....
Ga weg uit het duister... omkijken... nee...
Woorden als wind.... het snijd door je lichaam...
Vriendschap... stil...één roos verder ...
Nieuwe dag.... welkom morgen...
Zoete geur... gedachtenstroom...
Gevangen in nevel....met glazen gevuld...
Couplet nu gezongen....in fluisterend lied...
In bergen... ja wandel...Vraag niet... loop door....
De wijn is gedronken.......
Dwalend... het kijken... de sluimering....ontwaken...
Emotie... gevoel... de liefde... ja raakt...
Het snaartje... gesponnen... in zachte pastel...
Tranen vervuld....uit liefde... in hart...
De adem verstild... gevoed door herinnering...
Prioriteiten gesteld... mijn lippen gesloten...
Het leven gevoeld... de wijn is gedronken...
Vertrouw....
Nooit gezien...nooit ontmoet.
Toch gesteund...dat doet me goed.
Een vriend als jij ,
Is er maar één....
Waarom..waarom,vraag ik me af...
Is deze wereld...zo ver-af...
Je kent me niet...
Je bent er wel.
Ik reik je mijn hand..
Vertrouw op mij...
Ik ben er voor jou...
Zoals jij voor mij...!!
In waas...
Het vuur... geknapt... vol gloed en borrelt...
Als adem omhoog... en mist wil creëren...
Het avondrood... vervalt in schoonheid...
Gebonden in liefde... Met draadje van toen...
Geraakt in het hart.... gehuld in de nevel...
Het bloed stroomt ..... ja verder... vaag het gelaat...
Door aura omgeven...in waas te ontwaken ....
Het miste...
De schreeuw... het roept... verstild in diepte...
Handen omvouwen... de aandacht... zo smal...
Hoog was de toon... het ritme... de onrust...
De smaak van wijn... genipt... het zwijgen...
Verdrinken in zon... door schaduw bevangen...
En avond verlicht... de hemel zo koel...
Pianospel... door wolken gedreven...
Het zwijgen... gesproken... ik zocht.... maar... het miste...
Vol liefde...
De daken zo wit.... kristallen... ze stralen...
En hemel... zo koud... fluwelen gezang...
In verte.... de klokken... het is ... stille nacht...
Tranen... ontroering... kerstfeest met jou...
Die arm om me heen... de kaarsjes ze branden...
Een glaasje wijn... zo lief geklonken....
Mijn hart verwarmd ....mag het stromen...Vol liefde...
Vol troost en véél kracht...
Voor jou nu een roosje...
Ja recht uit mijn hart !!
Ik wens u allen :
Hele fijne kerstdagen en de beste wensen voor 2008 !
Liefs Willeke.
Het sterven gestorven....
De opgaande wind... de nevel met schaduw....
En wolken zo zacht.... mijn lichaam verhuld...
Silhouet van de maan... een glas in mijn hand...
Gevoelens... emotie`s... mijn adem stokt verder...
Lusten... en liefde.... soms raakt het verward...
Terras in de winter... de sneeuw eromheen...
Een leven vol passie... terug in de tijd....
Het sterven gestorven....
Want ja.... het is heen....
De scherven...
Handen... ja voeten... bevloeien het lichaam...
De olie... ze vloeit... de geur van genot...
Het ruisen... ja bruisen... van water .....en wijn....
Herinnering van liefde... je voelde ... bemind...
In dansen van schoonheid... in stilte gevangen...
Een stem in de diepte... bezongen door hem...
In pijn nu verloren... verlang ... ja naar stilte....
En raap in de lucht... de scherven bijeen....
De ochtend...zo stil...
Stille ochtend... zachte leegte...
Een wolkje liefde... het drijft steeds verder...
Ogen gevuld... het smelten is daar...
Een roos in ... doornen ...ja pijn...
Het bijten in onmacht... Het naakt van de nagels...
Gezet in het zand...Dat vloeit .... ja glipt weg...
En zocht... maar miste... alles.. ja anders....
Penselen van liefde... maar ochtend zo stil...
Roos in de nacht...
Mijn gedachten... is spinsel van ziel...
Zachtjes zweven.. naar mond... de lippen...
Mijn hart staat open...innerlijk bewust...
Van zwijgen... ja luister... op hand van de wind ...
Het innerlijk bevangen... tasten in duister...
De tocht van mijn adem ... dans van de nacht...
Vol gloed en passie.... verwekt uit de stilte...
Ik kijk naar vandaag....mijn woorden ... verleden...
Bedekken de liefde....magnetisch... vol kracht...
De scheppende schoonheid...van teder, zo sprankel...
Mijn liefde gespiegeld... door roos... in de nacht...
Terug in de tijd...
Een uurtje terug in de tijd....Want ja... ik heb spijt...
Dat ik niet meer kan zeggen...Dat ik zo van jullie hou !
Je bent hier niet meer...Maar toch ook weer wel...
Een kaars steek ik aan...Voor ons allemaal...
Herinnering zo zoet...Ik ben toch je bloed...
Jullie blijven in mijn hart...
Daarom Pap en Mam...
Wil ik ...zonder spijt...
Heel graag met mijn gedachten...
Dat uurtje terug.... in de tijd...
Ingetogen...
Stilletjes en zacht....wachtend op het pad....
Geef de stilte.... laat het stromen...
Als wijn zo zacht...en ingetogen...
Penselen... ze zweven... en strijken de gloed...
In diepte van water..... het kabbelen gekust....
Momenten... bezinning......niet vindt, wat je zoekt.....
Maar zoek je een weg... in geest van geluk...
In tranen van stilte...
In stilte van tranen... in tranen van stilte...
Het licht van je ogen... je ogen van licht...
De woorden gesloten... maar open het hart...
Het innerlijk gevoed... door pijnen gedompeld...
De knop, ja ze valt.... de roos ... ze blijft groeien ....
En voed zich met tranen...de tranen van stilte...
De wind vangt ze op... op trillen van blad...
In gloed van de zon...
En ogen van licht...
Ik beleef...
De schaduw ze slurpt....
Het gloren .... ja licht...
Sterren ze stralen... naar jou....
Vergezicht....
In armen van liefde...
De taal is gesproken...
De letters gezegd...
Geschreven in geest...
Van spinsel.... momenten...
Mijn weg.... ik beleef....
Van mij....
Mijn ogen zijn de sterren...mijn mond herinnering...
Mijn hart ...is de aarde... waar ik in begraaf...
Mijn handen zijn kunst.... ze vormen mijn heden...
Mijn traan... diamant... die drupt rond mijn vinger...
Mijn gedachten... van mij...ik laat ze soms gaan...
Mijn lach is de zon...met draden van goud...
Ik pak het geheel... waar ik zo van houd....
Mijn hoofd verstild....
Mijn hoofd verstild... door zengende stilte...
Het sterven soms.... heel dicht nabij...
De wind zo straf ... een levensloop...
Emoties banen zich een weg...
Het slot.... hangt zwaar nu aan het hart...
Door elke ader.... vloeit een traan...
Ik ben met mijn gedachten.... stil....
Verval in herfst... ging de zomer voorbij...
De winter zal koud zijn...
Misschien voorjaar nabij ?
Gedroogde tranen....
Gesproken in klaarheid... het zielzijn verwoord...
Hoe magisch ... ik luister...zo anders, zo scherp...
De schaduw , ze splitst zich ...
Het gras, ja , een schelp,...
Snaren ontroeren... het lied is gespeeld...
De hunkering zal blijven... verlangen... een droom...
Het zweet zal gaan parelen...
En tranen... gedroogd...
Verleden in de tijd....
Stille zin verloren...verleden...diepte gevuld...
Je naam in chaos... het strelen gestreeld....
Vocht uit de ogen.... rijkelijk vloeiend...
Je hart ontvlucht... stof transparant...
Turen... het meer gerimpeld....opgesloten woorden...
Het zicht in de polder.... gesponnen door draadjes...
Breedspraak.... schip....het zinkt in de zee....
De Paardenbloem...
Het hoofdje omhoog... zo fier en zo trots...
Het zonnetje in de weide....
Steeltje hol, en bladerloos...
Met bitter sap.... in Mei...
Na gele bloei... en vruchtje rijp....
Een witte pluizenbol...
Ze heeft een kleine parachute...
Waarmee ze wegzeilt op de wind...
Een mooie bloem, zo wild en fijn...
Ze vliegt naar Zee....
Ver weg van paardenwei....
 |
|