Mijn gedichten zijn veelal geschreven uit wat ik hoor en zie in dit leven...
Afscheid van Frankrijk 2003...
De zon...ze geeft me warmte...De wind...die streelt mijn huid...
Concert...ja...van de krekels...Het geeft zo`n mooi geluid...
Het kabbelende water...Dat glinstert in de zon..
Valleien...diep en mistig..maar mooi ja...oh natuur...
Met bergen...steeds weer anders...de stilte...ja..zo puur...
En vogels...hoog daarboven...Ze vliegen af en aan...
Soms strijkt er eentje neder...voordat hij verder vliegt...
En geeft meteen een groetje...en ook een afscheidslied...
Vlieg jij maar heerlijk verder...Ik kijk hem even na....
Zo heerlijk..zonder zorgen...Geniet ik...voor ik ...ga...
Rozen verdrogen...
Rozen verdrogen...verliezen hun kleur...
Woorden ze vliegen...al mee met de wind...
Niet begrepen...is vijand van liefde...
Ziekte en pijn..doorboort nu het hart...
Soms zijn er dingen...die men niet kan zeggen...
Verdwaalt...een traan...ze valt op de roos...
Ooit door hem gegeven...
Zo dierbaar voor haar....
Wensen...
De koelte van de nacht...Het mooie van de rozen...
Een wijn ook rood en zacht...Met kaarsenvlam erboven...
Je armen om me heen...De wind is nu gaan liggen...
Mijn klok die tikt maar door...Al naar het nieuwe jaar toe...
Graag wil ik nu geloven...Van liefde en gezondheid...
Van gloed en stralen mooi...En parels in je ogen...
Ja..ik zeg het nu...Dat wil ik echt geloven..!!
Hoop....
Stil zijn gedachten...verdriet..oh..verzachten...
Handen ..ze trillen...kan het..oh stillen...
Onwetendheid...niet wetend...wat...
De lach...ver weg...is het dat...
Stille hoop...spiegel..ja ziel...
Even nog blijven...draden...en web...
Hoop ..ja ..doet leven...
Ik Lééf....!
Ja...ik ook....
De avond valt...oh maantje schijn...ja ook voor mij...
En alle mij zo dierbaar...
Laat sterren stralen...naar het gloren...
Van ochtendgezang....zojuist geboren....
Met lentebries...mystiek en vol verlangen..
Gevoel...emotie...zo ontastbaar..ja verdwaald...
En voel me dan gevangen...
Woorden ...onzeker...je ogen..de stilte...
Ja...ik ook van jouw...!!
Lente....
Zonnestralen...ze schijnen voor mij...
Ik sluit mijn ogen....warmte...blij...
Dromen van golven...de zee...en het strand...
Nachten van liefde....Heel zwoel...sta in brand...
Het blussen met wijntje...en rozen voor mij....
Verlang naar de lente...met jou aan mijn zij...
Vertrouwen ...begrip...vergeten...vergeven...
Weg winterse kou...
Genieten met jou....!
Begin.....
Ik gaf je mijn hand...Je nam ze dus aan.
Nu ben je mijn rots...In mijn waterland.
Begin zonder einde...Je ogen zo mooi.
Een rilling voor beide...Er is iets wat groeit.
Je adem,het roosje...Gedicht voor ons twee.
Ik streel zacht je haren...jij streelt met me mee.
Jij bent nu het water...Waar ik les mijn dorst.
Verzonken in liefde...Moment van geluk.
Ik weet het nu zeker...Het kan niet meer stuk.!!
Deze dag....
Deze dag...hij is van jou.....
In gedachten.... ook voor mij......
Maar toch ben jij...vandaag de zon...
Die straalt...tot in de kleine uurtjes...
En dan zie ik...een ster toch staan...
Begroet de zon...en raakt hem aan...
Ze slaat haar armen...om de zon...
En zegt...o`h laat mijn hartje zingen...
Op de wolken van de nacht...
Een kus voor jou...door mij gebracht...
Omgeven ja...door héél veel rozen...
Met zorg en liefde...uitgekozen...
De zon en ster...ze schijnen zacht...
In de schaduw...van de nacht.!!
Vriendschap....
De bomen met sneeuw.....Betoverend mooi...
Het gras nu bedekt....zo wit en zo zuiver....
Omhulsel van liefde... geschenk van natuur...
Met pracht en met praal...zo mooi...elk uur...
Geniet van dit alles....het duurt ook maar even...
Maar weet lieve vrienden...Ik blijf jullie geven...
Mijn vriendschap ...mijn trouw...Ik hou ook van jou....
Van ieder jullie apart...Blijf jij in mijn hart.!
Natuur....
De zon en de bergen....ze zijn toch zo mooi....
En s`winters de sneeuw...die schittert in glooi...
Kristallen ze druppen...ik zie dan de rijp....
En straaltjes van water....ravijnen heel diep...
Dan denk ik toch even...Was God die dit schiep.....
Zo mooi voor ons allen....voor jou en voor mij....
Laat ik nu genieten...Het is zo voorbij.....
Heden....
Heden nu...Verleden toen...
Je tranen verlaten...Komt ooit nog die lach....
Zorgen ..ze blijven...Maar voel je geborgen...
Neem toch die handen..jazeker...je mag...
Niet ontwijken...Maar voel dan de liefde...
En breng onder woorden...Soms moeilijk..ja pijnlijk...
Verleden...ja toen...Maar heden...is nu...
Leer toch mee te leven...Je maakt je dan sterk...
Want dat is de reden..Om wat je nu bent..!!
De Rozen....
De rozen....steeds door jou gegeven...
Intens...zo liefdevol en zacht...
Emotie en gevoel betreden....
Het ligt héél stil nu....
in mijn hart....
Lieve woordjes....kleine gebaren....
Mijn gedachten....gaan soms dwalen....
Krijg het knopje dan niet uit...
Hoor ik je stem...ben ik verloren...
En smelt dan weg.......ja......
In jouw rozen.....
Een arm....
Een arm om mijn schouder...Een mond op de mijne...
Een traan op mijn wangen...Mag ik nog wat blijven...
De storm door mijn lichaam....Het bloed jaagt er door....
De golven ...heel hoog nu...Maar ik ga ervoor....
Voor liefde van jou ...ja...En liefde van mij....
Dus liefde van samen...Dat maakt me vaak blij...!
Terug in de tijd.....
Terug in de tijd...weg zijn...
Ja even...
Want nu is het boos....vervelend....
Ja naar...
Woorden..ik zoek....vertellen ...je raken...
Horen ...begrijpen...je breken....je maken...
De weg...ja zo kronk`lig...Je handen..mijn haren...
Geloven met jou...Aanvaarden...vergeven...
Jij bent...ik ben...Ja...zoals we zijn...
Soms moeilijk...zo anders....
Maar wil je niet kwijt.!
Warmte.
De warmte van de zon...
Die mijn tranen kunnen drogen.
Het schijnen van de maan...
Die mijn ogen laten glinsteren.
De wolken in mijn dromen...
Als het palet van een schilder....
Met kleuren van het licht...
Zo helder en prachtig...
Zo teer en zo fijn.
Penselen van de liefde...
Kon het altijd zo maar zijn.!!
Dromen...
De zon in mijn gezicht.
De regen laat ik achter...
Geborgenheid en liefde.
De wind die laat ik achter...
Versperd is soms mijn weg.
Maar tranen laat ik achter...
Mijn dromen staan heel hoog.
Die laat ik nooit achter.!.
Mijn hoekje....
Ik kruip nu in mijn liefste hoekje....
Met een roos en met een kaars....
Ik wil huilen..ik wil lachen.....
Maar tranen zijn de baas....
Laat maar komen....
Laat maar gaan....
Mag het morgen beter wezen....
Ik wil niet verdrietig zijn.....
Het is niet alleen mijn lichaam....
Ook mijn geest ....
Doet héél erg pijn....
Het Lot....
De druppels van de rozen......
Vallen op mijn haar....
De mist vanuit de bergen....
en...ziedaar.....
De regenboog verschijnt.....
Met al zijn mooie kleuren.....
Ik kijk....
en denk met rimpel....
Terwijl ik daar zo sta....
Wat kan het toch mooi wezen....
Een ieder niet gekend....
Van twee gelijke zielen....
Het lot heeft voorbestemd....
Je ogen.
De blik in je ogen...
Gedachten van jou...
Alleen jou toebehoren...
Hoe zou het toch zijn...
Als ik in jou ogen...
Je gedachten kon lezen....
Heb jij nooit geen tranen ...
Of nooit geen verdriet...
Maar zonder je woorden...
Kijk ik in je ogen...
En weet ik ...
Wat daarin verscholen ligt.!
Delen...
Lopen...gedachten...ja doorheen...
Herinneringen..verdwaald...en alleen...
Het leven van morgen...
Wat is vandaag...Ik dacht..en ik denk...
Ja in gedachten...
Naar verder...verlangen...
Het heden ...niet zien...
Gevoel wil ik delen...
Jij ook dan...
Misschien...
Een lied.
De stilte is doorbroken...
Door het trillen van het riet.
De halmen wuiven zachtjes...
En zingen dan hun lied.
De klank waait rustig verder...
En komt dan ook weer terug.
Heel stil pak ik de klanken...
En hou ze stevig vast.
Voor mij alleen gezongen...
Maar geef dit ook weer door.
Probeer dit vast te houden...
Momenten van geluk.
Genieten van de stilte...
Dan kan het niet meer stuk!
Waarom.....
Ik voel nu veel verdriet...Jij ziet mijn tranen niet...
Mijn speeksel in mijn mond gedroogd.....
Maar dit is niet wat het beoogt....
Mijn gedachten zijn verward...
En mijn ogen nu verstard...
Moeten onze wegen zich nu scheiden....
Is dit dan beter voor ons beiden...
Waarom altijd mijn ziel doorklieft....
En altijd weer dat vragenvuur.....
En ook dan weer dat onbegrepen....
Tranen druppen van verdriet....
Mijn denken gaat nu storen....
Ik voel mij zo verloren....
Ik tast.....Ik dwaal.....Weet niet waarheen....
één ding weet ik....ik ben alléén...!!!
 |
|